اول شعـــــــــــــــــــــرم به یاد رب بود                  از رفیقانت یکی در تــــــــــــب بُوَد 

من غــــــــــمی دارم و زان میسوزم                   روز و شب چشمی به در میدوزم 

که ببینم دوســــــــــت را باری دگــــر                  شـــــــــــــده ام دلتنگ تو آری دگر

اندر آن عـــالم تنهایی بگویم ای خدا                 من رفیقم را چــــــــــرا کردی جدا ؟

پاسخ این بوده ز جـانـب حـق تعـــال                 که چرا پرسی زمن تـــو این سوال

او در این حال و زمان فـــکر تو نیست                چشم های تو چــرا بهرش گریست

او بود فــکر خود و دیگــر کــــــــــسان                 تو نـــــــــکن دلسوزی این نـاکسان

گفتمش یا رب که من تنـــــــها شوم                 انـــــــدر این دنیا کمی رسوا شوم 

شاید این باشد که من یــــادش روم                 هــــــر کجا باشد به سویش میروم 

می رسد از جانب رب جـــــــــــــمال                  واحــدی بــه ز رفیـق بی خیـــــــال

دوست آنست تو را یــــــــــــاری دهد                 در زمــــان حاجتت آری دهـــــــــــد 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: